Tytuł: Kruchość porcelany
Gatunek: literatura obyczajowa
Wydawnictwo: Literackie Magia Słów
Ilość stron: 268
Rok wydania: 2008
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Bohaterka powieści Zuzanna Maks to mężatka i matka Amelki. Jest kobietą bardzo zaradną i przedsiębiorczą. Jednak za zamkniętymi drzwiami jej domu rozgrywa się prawdziwy dramat. Zuzanna dźwiga swój krzyż w ciszy, ciesząc się każdą wolną chwilą wolną od krzyku, bólu i łez. Kobieta opowiada o swoim życiu z mężczyzną, który bije ją, znęca się nad nią psychicznie i fizycznie, a nawet stosuje wobec niej przemoc seksualną.
Takich maltretowanych kobiet jak Zuzanna jest mnóstwo. Niestety zamiast wołać o pomoc one milczą.
Zuzanna jest chodzącym przykładem na to, że pieniądze nie dają szczęścia. Razem ze swoim mężem tworzą modelowy wzorzec polskiej rodziny.
Przez prawie dziewięć lat była workiem treningowym swojego męża, a sztuki makijażu nauczyła się perfekcyjnie maskując swoje siniaki na twarzy.
Kiedy mąż odwiedził ją w szpitalu na oddziale chirurgii zapytał się jej, co ona tam robi. Nie pamiętał, że to on ją tak załatwił. Maltretowana kobieta nie zgłasza tego nigdzie, bo kocha swojego męża. Nie narzeka, bo ma córeczkę Amelkę, która daje jej siłę, aby żyć.
Tkwi w toksycznym związku i czeka na cud. Ciągle zastanawia się, co ma zrobić ze swoim życiem i nie jest w stanie nic zrobić. Szybko zaczyna tracić do siebie szacunek.
Wie, że dalej tak nie może żyć, bo na to wszystko patrzy jej córka Amelka. Nie chce fundować jej takiej samej przyszłości jak jej teraźniejszość i przeszłość.
Nawet, kiedy uciekły od oprawcy to wróciły do domu po jego błaganiach i obietnicach.
"Podobno należy dać szansę każdemu człowiekowi. Trzeba wierzyć w ludzi"
Kiedy on wytrzymuje tylko dwa miesiące to Zuzanna nie obwinia męża o to, co się stało. Mówi, że wina zawsze leży po dwóch stronach.
Przemoc w rodzinie jest na porządku dziennym. Kogo to obchodzi?
Na dodatek życie brutalnie doświadcza Zuzannę. Kobieta nie dość, że ma męża, który ją maltretuje i zdradza, dowiaduje się, że jest poważnie chora. Ma raka piersi...
"Los wywinął mi numer i obdarował guzem wielkości śliwki"
Autorka poprzez swoją powieść apeluje do ofiar przemocy domowej, aby wołały o pomoc.
"Kruchość porcelany" to książka, od której nie mogłam oderwać się. Pełna emocji, wzruszeń oraz humoru, który pozwala przetrwać najgorsze chwile w życiu.
Książka przypomina mi pamiętnik i przeczytałam ją szybko.
Szykujcie chusteczki, bo to bardzo wzruszająca i przerażająca historia o Zuzannie.
Ponadto książka sprawia, że skłaniamy się ku zadumie i refleksji nad życiem.
"Od życia nie można uciec. Ani od śmierci. I pozostaje tylko pytanie, jak chcemy spędzić ten czas pomiędzy życiem a śmiercią"
Historia Zuzanny to dobre przesłanie dla kobiet, które doznają przemocy domowej, aby walczyły o swoje życie i szczęście. Dowód na to, że pomimo takiej tragedii można stanąć na nogi.
Polecam!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz