Recenzja książki „Wojenny sekret” Mariusa Gabriela.
„Żadne z nas nie wiedziało, co zrobić ze swoim życiem” – ten cytat doskonale oddaje jej główny motyw: trudne wybory, które determinują ludzkie losy w czasach wojennej zawieruchy. Marius Gabriel stworzył wielowymiarową opowieść, łączącą dramat historyczny z uniwersalnymi pytaniami o tożsamość, moralność i konsekwencje decyzji.
Akcja książki rozgrywa się w dwóch liniach czasowych. Norwegia, 1940 rok – Liv, młoda kobieta znudzona życiem na prowincji, ulega nazistowskiej propagandzie i angażuje się w współpracę z III Rzeszą. Jej udział w projekcie Lebensdorn staje się źródłem niewyobrażalnych cierpień, a ucieczka z domu prowadzi ją w wir wydarzeń, które naznaczą całe jej życie. Anglia, 1968 rok – Agnes, sierota wychowana w luksusie przez dziadka, po jego śmierci odkrywa mroczny sekret rodzinny. Okazuje się, że jej dotychczasowe życie było iluzją, a przeszłość kryje prawdę, która zagraża jej bezpieczeństwu. Marius Gabriel sprawnie przeplata obie narracje, stopniowo odsłaniając związki między postaciami. Wojenna trauma Liv i powojenne poszukiwania Agnes tworzą spójną całość, podkreślając, jak historia wpływa na jednostkowe losy . Postaci w „Wojennym sekrecie” nie są czarno-białe. Liv to przykład osoby uwikłanej w ideologię, której początkowy entuzjazm przeradza się w przerażenie. Jej decyzje, choć moralnie dwuznaczne wynikają z młodzieńczej naiwności i pragnienia ucieczki od monotonii. Z kolei Agnes to kobieta zmuszona do konfrontacji z przeszłością, której istnienia nie podejrzewała. Jej determinacja, by odkryć prawdę, nadaje powieści rys thrillera psychologicznego . Warto zwrócić uwagę na drugoplanowych bohaterów, takich jak dziadek Agnes, którego opiekuńczość kryje mroczne tajemnice, czy niemieccy oficerowie, których działania odzwierciedlają mechanizmy totalitaryzmu. Marius Gabriel pisze barwnym, lekkim piórem”, co kontrastuje z powagą poruszanych tematów: kolaboracji, zdrady, utraty tożsamości. Dzięki temu książka nie przytłacza, ale wciąga. Czytelnik płynie przez strony, śledząc zwroty akcji i emocje bohaterów. Szczególnie poruszające są sceny ukazujące codzienność wojny: strach, niepewność, ale też momenty ludzkiej solidarności .
Powieść nie jest jedynie retrospekcją historyczną. To przede wszystkim studium konsekwencji. Liv płaci wysoką cenę za swoje wybory, a Agnes musi zmierzyć się z dziedzictwem, które nie było jej winą. Autor pokazuje, jak wojna zaburza moralne kompasy. Lojalność miesza się ze zdradą, miłość z nienawiścią, a przetrwanie staje się wartością nadrzędną. Wątek projektu Lebensdorn, prawdopodobnie inspirowany prawdziwymi praktykami nazistów służy też do ukazania mechanizmów manipulacji i utraty człowieczeństwa w imię ideologii .
„Wojenny sekret” to poruszająca i refleksyjna powieść, która łączy w sobie elementy dramatu historycznego, thrillera i opowieści o dojrzewaniu. Autor unika prostych ocen, zmuszając czytelnika do zadawania pytań: Co zrobilibyśmy na miejscu Liv? Czy można wybaczyć przeszłość? Powieść zasługuje na uwagę nie tylko ze względu na wciągającą fabułę, ale też na głębokie portrety psychologiczne i umiejętne balansowanie między emocjonalnym ładunkiem a historycznym realizmem.
Polecam miłośnikom powieści historycznych z nutą suspensu, takim jak „Tatuażysta z Auschwitz” czy „Dziewczęta z pokoju 28”.
Moja ocena: 9,5/10 ⭐️
Czytajcie! Zdecydowanie warto!
Bardzo dziękuję Wydawnictwu Filia za egzemplarz książki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz