Czy macie ochotę na mroczną roczna podróż w głąb ludzkiej psychiki?
Rewelacyjna konstrukcja psychologiczna postaci. Główna bohaterka Diana Minska to jedna z najbardziej poruszających kreacji w polskim thrillerze psychologicznym. Jej życie naznaczone jest traumą dzieciństwa, przemocą i walką z chorobą psychiczną. Autorka mistrzowsko portretuje jej rozpad psychiczny ukazując jak przeszłość w postaci pobytów w szpitalach psychiatrycznych kształtuje jej dorosłe wybory. Jej relacja z Gabrielem Zajomskim, poznanym w ośrodku ewoluuje od przyjaźni do toksycznej współzależności, prowadząc do niewyobrażalnych konsekwencji. Autorka unika prostych ocen, zmuszając czytelnika do nieustannego przewartościowywania postaw bohaterów od współczucia po przerażenie. Fabuła jest podzielona na cztery symboliczne części (jak puzzle traumatycznej pamięci) łączy wątek kryminalny z psychologiczną głębią. Punktem zapalnym jest makabryczne odkrycie przetrzymywane dzieci w piwnicy domu Zajomskiego.
Śledztwo prowadzone przez policjanta Adama Kowala odsłania sieć zbrodni, w której szaleństwo splata się ze świadomym złem. Retrospekcje odsłaniają toksyczny pakt Diany i Gabriela od szpitalnych obietnic po dorosłe zbrodnie handlu dziećmi. Wątek śledczy mógłby być głębiej rozwinięty jednak to właśnie psychologiczne tło zbrodni stanowi siłę książki. Autorka bez litości atakuje tematy tabu. Dzieci jako ofiary systemu. Książka demaskuje pozorną opiekę psychiatryczną nad najmłodszymi i długofalowe skutki traumy.
Handel dziećmi. Wątek ten nie jest tłem ecz moralnym rdzeniem powieści ukazującym uprzedmiotowienie ludzkiego życia. Odpowiedzialność za zło. Czy choroba psychiczna usprawiedliwia zbrodnię? To pytanie wisi nad fabułą jak miecz Damoklesa.
Nielinearne narracje ("Wcześniej" i "Teraz") oraz perspektywa wielu bohaterów budują suspens, ale wymagają uważnej lektury . Język jest precyzyjny w opisach stanów psychicznych choć momentami zbyt oszczędny w dialogach. Symbolika. Krew, pęknięte przedmioty i klatki stanowią metaforę uwięzienia bohaterów we własnych umysłach.
Emocjonalny rollercoaster, realizm psychologiczny, szokujące zwroty akcji zwłaszcza finał, który redefiniuje rozumienie winy i kary.
Dla kogo jest ta książka?
Dla fanów thrillerów psychologicznych (np. Remigiusza Mroza) docenią mroczną atmosferę. Fani kryminologii i psychiatrii znajdą realistyczny obraz instytucji. Osoby analizujące mechanizmy zła znajdą tu studium toksycznych relacji w pigułce.
"(Nie)odnalezione" to mocne, ważne, ale i bolesne doświadczenie czytelnicze. Autorka nie podaje gotowych odpowiedzi, każe nam zmierzyć się z cienką granicą między ofiarą a katem. Choć momentami przydałoby się głębsze rozwinięcie wątku śledczego, siła psychologicznej głębi i etycznych pytań czyni z tej powieści pozycję obowiązkową dla miłośników gatunku.
Moja ocena: 8/10🌟
Bardzo dziękuję Wydawnictwu Novae Res za egzemplarz książki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz