Tytuł: Kolaborantka
Kategoria: literatura obyczajowa
Kategoria: literatura obyczajowa
Wydawnictwo: Filia
Premiera: 21.05.2025
Ilość stron: 608
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
🌿 Recenzja książki "Kolaborantka" Barbary Wysoczańskiej🌿
"Kolaborantka" Barbary Wysoczańskiej to nie tylko powieść historyczna, ale głęboka eksploracja moralnych granic, miłości i przetrwania w czasach okupacji. Autorka znana z wyjątkowego pióra i umiejętności portretowania złożonych postaci, tworzy historię, która wżera się w czytelnika na długo po przewróceniu ostatniej strony.
Stefania (Stella) to zagubiona panna z dobrego domu, która wskutek życiowych zawirowań staje się żoną austriackiego arystokraty i nazisty von Ulfeldta. Adam to idealistyczny etnolog, który ratuje ją z opresji w młodości, by po latach spotkać ją ponownie jako uznany naukowiec. Ich romans, zapoczątkowany przed wojną, staje się aktem buntu przeciwko nieludzkiej rzeczywistości okupowanego Krakowa. Gdy Stella przejmuje kawiarnię po żydowskiej rodzinie i podpisuje volkslistę, a Adam włącza się w ruch oporu, ich miłość zmienia się w pole minowe, gdzie każdy krok grozi śmiercią lub zdradą.
💫 Siłą powieści są moralne niuanse. Barbara Wysoczańska odrzuca czarno-białe schematy. Pokazuje, że kolaboracja nie zawsze oznacza zdradę, a bohaterstwo może przybierać ciche formy. Stella, oskarżana o współpracę z Niemcami, w rzeczywistości balansuje na krawędzi, by chronić bliskich i zachować resztki godności.Klimat i realizm powieści. Kraków okresu wojny ożywa na kartach powieści. Od dusznej atmosfery kawiarni "Biała Róża" po ulice patrolowane przez nazistów. Autorka nie epatuje brutalnością, ale sugestywnie oddaje codzienny terror, czyli łapanki, donosy, wszechobecny strach. Świetny rozwój postaci. Stefania/Stella to jedna z najbardziej złożonych bohaterek współczesnej literatury. Jej przemiana z bitej przez ojca dziewczyny w kobietę wykorzystującą swą pozycję do niebezpiecznych gier z okupantem jest poruszająca i psychologicznie wiarygodna.Miłość jako akt oporu. Romans Stelli i Adama to nie melodramat lecz próba zachowania człowieczeństwa. Ich spotkania w cieniu wojny są pełne milczących spojrzeń i gestów, gdzie każdy dotyk staje się deklaracją wolności. Tytułowa "kolaborantka" celowo prowokuje do refleksji. Czy mamy prawo osądzać wybory tych, którzy chcieli po prostu przeżyć? Ta powieść demaskuje łatwość osądów i każe zadać sobie pytanie. Co ja bym zrobiła na jej miejscu? Język powieści jest plastyczny i nasycony emocjami. Od tęsknoty po gorycz. Zwroty akcji trzymają w napięciu bez epatowania tanimi chwytami. Choć objętość powieści może przytłaczać, narracja płynie dynamicznie, a rozdziały kończą się niedopowiedzeniami, które zmuszają do dalszej lektury.
Dla kogo jest ta książka?
Dla miłośników historii z niuansem, którzy cenią wierność realiom, szukających głębokich portretów psychologicznych i moralnych dylematów. Przekonacie się, że literatura może wzruszać bez tanich chwytów.
"Kolaborantka" to powieść, która nie daje łatwych odpowiedzi, ale za to zmusza do myślenia i czucia. Autorka udowadnia, że wojna nie dzieli ludzi na bohaterów i zdrajców. Pokazuje ich jako ofiary i wykonawców systemu, kochanków i zakładników honoru. Jeśli szukasz historii, która zostanie z Tobą jak blizna po zbyt mocnym uścisku sięgnij po tę książkę. Dla mnie to literacki majstersztyk, który zasłużenie zajmuje miejsce w kanonie współczesnej prozy historycznej.
Moja ocena: 10/10🌟
Zdecydowanie polecam!
Bardzo dziękuję Wydawnictwu Filia za egzemplarz książki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz