Macie ochotę na opowieść o stracie, drugich szansach i sile przyjaźni? Chcecie poznać tajemnicę zza grobu?
"Karolina" Gabrieli Feliksik to poruszająca powieść obyczajowo-romansowa, która już od pierwszych stron chwyta za serce. Wydana w kwietniu 2025 roku przez Wydawnictwo WasPos , liczy 276 stron i zabrała mnie w podróż pełną emocji, refleksji i niespodziewanych zwrotów akcji.
Główna bohaterka powieści Karina wiedzie poukładane życie w małym mieście aż do chwili, gdy dowiaduje się o śmierci Karoliny, przyjaciółki z dzieciństwa. Na pogrzebie spotyka Pawła, brata zmarłej i swoją licealną miłość. Niedługo potem oboje otrzymują tajemnicze listy... napisane ręką Karoliny. Okazuje się, że przyjaciółka przygotowała dla nich misję. Muszą spełnić jej ostatnią wolę, odkrywając przy tym bolesne rodzinne tajemnice i wskrzesając dawne uczucie .
Listy z zaświatów powodują, że Karolina kieruje działaniami Kariny i Pawła, prowadząc ich do rozwiązania zagadki swojego życia – odnalezienia dziecka, które niegdyś oddała do adopcji . Romans sprzed lat Pawła i Kariny, po latach rozłąki, odbudowują relację, co autorka przedstawia z dużą delikatnością, ale i realizmem . Autorka porusza temat zaniedbanych relacji i zmusza nas do refleksji nad życiem dając do myślenia. Zastanawialiście się kiedyś, co zrobilibyście, gdybyście nie zdążyli powiedzieć tego, co najważniejsze?
Autorka po mistrzowsku maluje emocje bohaterów – żal Kariny po stracie przyjaciółki, jej wyrzuty sumienia (przez ostatnie lata nie miały dla siebie czasu), a także stopniowe odradzanie się miłości do Pawła . Niesamowicie pokazana głębia psychologiczna.
Autorka pozostawia nas z uniwersalnym przesłaniem, bo przypomina, że przyjaźń przetrwa nawet śmierć, a strata może być początkiem nowego rozdziału. Można odnaleźć tu swoje doświadczenia z zaniedbanymi relacjami . Sceny żałoby wyciskają łzy więc ostrzegam, że chusteczki są obowiązkowe, ale pojawia się też ciepło i nadzieja, zwłaszcza w momentach, gdy Karina i Paweł odnajdują radość w odbudowanym związku. Przekonacie się, że śmierć przyjaciółki staje się katalizatorem zmian, a zbiegi okoliczności symbolizują opiekę Karoliny z zaświatów . Autorka pisze prostym językiem i potrafi podkreślić uczuciowy wymiar historii. Wspomnienia z dzieciństwa trójki przyjaciółek (Karolina, Karina i Kasia) są pełne światła, kontrastując z ciężarem dorosłych zaniedbań. Autorka unika patosu ponieważ nawet sceny w cmentarza czy lektury listów opisuje z wyczuciem .
Polecam tę książkę miłośnikom emocjonalnych historii, poszukującym refleksji . Jeśli lubisz opowieści o przebaczeniu, sile miłości i przyjaźni to pozycja dla Ciebie. Autorka zmusza do zastanowienia się nad własnymi relacjami i tym, co w życiu naprawdę ważne. Mimo trudnego tematu śmierci, finał jest pełen nadziei.
Moja ocena: 8/10⭐️
Polecam!
Bardzo dziękuję Wydawnictwu WasPos za egzemplarz książki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz