Historia zarazy, która stała się hołdem dla ludzkiej odwagi.
"Czarne lato" Katarzyny Drogi to powieść oparta na prawdziwych wydarzeniach z 1963 roku, gdy Wrocław stał się epicentrum epidemii czarnej ospy. Autorka, znana z biograficznych portretów silnych kobiet (m.in. Joanny Chmielewskiej czy Hanki Ordonówny) tym razem przeniosła mnie do upalnego czerwca 1963 roku, by opowiedzieć o heroicznej walce lekarzy, mieszkańców i przede wszystkim kobiet, które stanęły w obliczu niewidzialnego wroga . Walka z zarazą w cieniu PRL-u. W centrum akcji znajduje się doktor Alicja Surowiec (postać inspirowana autentyczną lekarką) świeżo mianowana szefowa szpitala epidemicznego w Szczodrem. Gdy do Wrocławia wraca tajny agent zarażony czarną ospą, miasto zostaje odcięte od świata kordonem milicji i wojska. Droga z precyzją odtwarza przebieg epidemii: od pacjenta zero przez chaos dezinformacji, po heroiczną walkę o życie pacjentów. Fabuła łączy wątki medyczne, polityczne (manipulacje władz PRL) oraz osobiste, w tym rodzącą się miłość w czasach izolacji . Postacie to największa siła powieści: Alicja Surowiec to lekarz zmagający się z trudnymi decyzjami (np. izolacja dzieci od rodziców), ale też kryzysem małżeństwa. Jej determinacja i ludzkie słabości czynią ją wiarygodną . Pracownicy szpitala jak dr Tadeusz Hawling czy pielęgniarka Danuta Oleksin, których autorka sportretowała z empatią, ukazując ich strach i poświęcenie bez patosu . Mieszkańcy Wrocławia np. dziennikarka Ewa, których perspektywa ukazuje świat poza szpitalem: dezinformację, plotki i codzienny heroizm zwykłych ludzi . Katarzyna Droga pisze prozą precyzyjną i obrazową, nie unikając drastycznych opisów choroby (wysypka, agonie chorych). Sceny te mogą wywoływać koszmary, ale jednocześnie autentyczne . Język dialogów dopasowany jest do postaci od medycznego żargonu po gwarę uliczną, co buduje klimat lat 60. . Metafora "czarnego słońca" – upału, który towarzyszy epidemii staje się symbolem paradoksu. Piękna pogoda kontrastuje z grozą śmierci . Choć akcja toczy się w 1963 roku książka jest aktualna jak dziś. Analogia podobna do pandemii COVID-19 zauważalne są podobieństwa: kwarantanna, dezinformacja, strach przed szczepieniami.Manipulacje władz PRL ukazane m.in. poprzez cenzurę prasy i fałszywe komunikaty przypominają mechanizmy dezinformacji znane z social mediów . Hołd dla kobiet. Katarzyna Droga podkreśla rolę lekarek, pielęgniarek i wolontariuszek, które stanowiły trzon walki z ospą .
Mocne strony powieści to głębia psychologiczna, studium ludzkich reakcji na skrajny stres .
Równowaga między faktem a fikcją, autorka konsultowała się ze świadkami wydarzeń, a w posłowiu wyjaśnia, które wątki są autentyczne . Uniwersalne przesłanie o sile wspólnoty, bo nawet w ciemności można znaleźć światło w miłości, nadziei i ludzkiej solidarności" .
⚠️ Dla wrażliwych czytelników realistyczne opisy choroby mogą być przytłaczające .
Wątek romansowy Alicji czasem przytłumiony jest przez dynamiczną akcję epidemiczną .
Dla kogo jest ta książka?
Polecam miłośnikom historii opartych na faktach, zwłaszcza że epidemia ospy we Wrocławiu jest mało znana. Dla czytelników poszukujących opowieści o kobiecej sile, Alicja Surowiec to ikona liderki w czasach kryzysu . Dla tych, którzy przeżyli pandemię COVID-19, książka działa jak lustro, w którym odbija się nasz zbiorowy lęk i odporność .
To ważna lekcja z przeszłości. "Czarne lato" to nie tylko świetnie napisana powieść, ale też hołd dla bohaterów epidemii 1963 roku. Katarzyna Droga udowadnia, że w czasach zarazy największą bronią jest człowieczeństwo: empatia, odpowiedzialność i miłość, która przetrwa nawet najciemniejsze chwile.
Polecam każdemu, kto ceni literaturę, która łączy prawdę historyczną z głęboką refleksją o kondycji człowieka. To książka, która pozostanie w moim sercu na długo.
Moja ocena: 9/10 ⭐️
Bardzo dziękuje Wydawnictwu Znak Jednym Słowem za egzemplarz książki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz